ျပန္လာျပီးေသာအခါ
က်ိဳင္းတံုက ျပန္လာတာ ၂ ပတ္ေတာင္ေက်ာ္သြား ေပမဲ့ လံုး၀ကို မအားဘူးေလ။ ဘာေတြလုပ္ေနလဲဆိုေတာ့လဲ ဘာမွေရေရ ရာရာ မရွိဘူး။ ျပန္လာကတည္းက ဗိုက္ကလဲ သိတ္မေကာင္းတာ ဒီေန ့အထိပဲ။ (ျမန္မာျပည္နဲ ့ ယိုးဒယားမွာ ဘာမွ မျဖစ္ပဲ ေဟာင္ေကာင္ျပန္လာမွ မအီမလဲ ျဖစ္ေနတယ္။) ေနာက္လံုး၀ မအားရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက ဓါတ္ပံုေၾကာင့္ပါပဲ။ ျမန္မာျပည္မွာ ပံုေပါငး္ ၃၀၀၀ ေက်ာ္၊ ယိုးဒယားမွာ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ ကို ကင္မရာ ၀ရန္တီရွိတံုး အားရပါးရရိုက္လုိက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေျပာဘူးတယ္ DSLR ကို DC လုိမသံုးပါနဲ ့တဲ့။ Setting ေတြဘာေတြနဲ ့ရိုက္လုိ ့ေျပာေပမဲ့ ဒီတစ္ေခါက္ကေတာ့ Quality ထက္စာရင္ Quantity ကိုဦးစားေပးလုိက္ပါတယ္။
ျပန္ေရာက္တဲ့ေန ့ကဆိုရင္ မိုးကလဲခ်ဳပ္၊ လူကလဲပင္ပန္း၊ ေနာက္ေန ့ရံုးကလဲရွိေတာ့ ဓါတ္ပံုေတြကို ျပန္ေတာင္မၾကည့္ႏိုင္ပဲ အိပ္လုိက္ရတယ္။ ေနာက္ေန ့ရံုးကဆင္းေတာ့ ဓါတ္ပံုထုတ္မယ္ပဲရွိေသးတယ္ ေမွ်ာ္ေနသူ ကို TZA ကေတာင္းေတာ့တာပဲ။ သူကလဲ ေမွ်ာ္ေနတာ ၾကာေရာ့ေပါ့၊ ဒီကလဲ က်ိဳင္းတံုက ထြက္လာျပီး ေျဖာင့္ေျဖာင့္မတ္မတ္ ျပန္မလာပဲ ယိုးဒယားမွာ ၁ ပတ္ေလာက္ သေ၀ထုိးေနတာကို။ ဒီကထုတ္ ဟိုကိုေပး (ေပးဆုိလုိ ့ Gtalk ထဲကိုပဲ ပံုေတြဆြဲဆြဲေပးႏိုင္တယ္။ သူကေတာ့ resize ပါလား gmail ပါလားလို ့ေျပာေပမဲ့ ကိုယ္ကလဲ ကုိယ္ဒုကၡနဲ ့ကိုယ္)။ ထုတ္လုိက္ ေပးလုိက္ ခ်က္လုိက္ ျပဳတ္လုိက္ ေက်ာ္လုိက္ .. ရင္း HDD က Full သြားေရာ။ ဒီေတာ့ကာ External HDD ကိုပံုအေဟာင္းေတြေရြ ့ရျပန္ေရာ။ ၃ ရက္ေလာက္ၾကာမွပဲ ေမ်ာ္ေနသူ ကို TZA ကို Resize လုပ္ျပီးပို ့ေပးႏိုင္ေတာ့တယ္။ ေနာက္ webshot ေပၚတို ့ Facebook ေပၚတုိ ့ upload၊ က်န္ေနေသာ ေမွ်ာ္ေနသူ ကို Share လုပ္။ ဒီ ၃၊ ၄ ရက္မွပဲ မေကာင္းတဲ့ပံုေတြကို Delete လုပ္ႏိုင္ေတာ့တယ္။ ဇတ္လမ္းကမျပီးေသးဘူး၊ ပံုေတြကို DVD မွာ မီးရွိဳ့ေပးရအံုးမယ္၊ ဆိုင္မွာကူးဖို ့ ေရြးရအံုးမယ္။ အမွတ္တရေလး ျဖစ္သြားေအာင္ ပါးပါးကို သမိုင္းေၾကာင္းနဲနဲေရးခိုင္းျပီး DVD မွာတစ္ခါထဲ ထည့္ေပးရအံုးမယ္။ အခုေျပာေနတာယိုးဒယားပံုေတြ မပါေသးဘူး။ ဒီ weekend မွာေတာ့ အကုန္လံုးနီးပါးကို အဆံုးသတ္ဖို ့ စဥ္းစားထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ DSLR ကလဲ ျပန္လာကတည္းက အသားမည္းသြားလုိ ့လား မသိဘူး၊ အိမ္တြင္းပံုးလုပ္ေနတာ တစ္ခါမွကို အျပင္မထြက္ရေသးဘူး။ (အသက္ေတာ့ ရွိေသးမယ္ ထင္တယ္ .. ဟီဟီ)
သြားခါနီး
4G တစ္ကဒ္ အျပင္ကို သြားခါနီး 8G တစ္ကဒ္၀ယ္လုိက္တယ္။ သြားတဲ့ေန ့က အစ္ကိုက သူကင္မရာ အတြက္ 4G တစ္ကဒ္၀ယ္ျပီးမွ သူ ့ကင္မရာက Max 2G ပဲ support တယ္ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ္ကိုေပးေတာ့လဲ အားနာနာနဲ ့ယူလုိက္တာေပါ့။ ခ်ံဳေျပာရရင္ေတာ့ Trip တစ္ခုလံုး 16G ကိုသိတ္မေလာက္ခ်င္ဘူး။ ျပန္တဲ့ ေနာက္ဆံုးေန ့ကဆုိရင္ ထပ္ရိုက္စရာမရွိမွာစိုးလုိ ့ နဲနဲေတာင္ Delete လုပ္လုိက္ရေသးတယ္။
က်ိဳင္းတံုက ျပန္လာတာ ၂ ပတ္ေတာင္ေက်ာ္သြား ေပမဲ့ လံုး၀ကို မအားဘူးေလ။ ဘာေတြလုပ္ေနလဲဆိုေတာ့လဲ ဘာမွေရေရ ရာရာ မရွိဘူး။ ျပန္လာကတည္းက ဗိုက္ကလဲ သိတ္မေကာင္းတာ ဒီေန ့အထိပဲ။ (ျမန္မာျပည္နဲ ့ ယိုးဒယားမွာ ဘာမွ မျဖစ္ပဲ ေဟာင္ေကာင္ျပန္လာမွ မအီမလဲ ျဖစ္ေနတယ္။) ေနာက္လံုး၀ မအားရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက ဓါတ္ပံုေၾကာင့္ပါပဲ။ ျမန္မာျပည္မွာ ပံုေပါငး္ ၃၀၀၀ ေက်ာ္၊ ယိုးဒယားမွာ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ ကို ကင္မရာ ၀ရန္တီရွိတံုး အားရပါးရရိုက္လုိက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေျပာဘူးတယ္ DSLR ကို DC လုိမသံုးပါနဲ ့တဲ့။ Setting ေတြဘာေတြနဲ ့ရိုက္လုိ ့ေျပာေပမဲ့ ဒီတစ္ေခါက္ကေတာ့ Quality ထက္စာရင္ Quantity ကိုဦးစားေပးလုိက္ပါတယ္။
ျပန္ေရာက္တဲ့ေန ့ကဆိုရင္ မိုးကလဲခ်ဳပ္၊ လူကလဲပင္ပန္း၊ ေနာက္ေန ့ရံုးကလဲရွိေတာ့ ဓါတ္ပံုေတြကို ျပန္ေတာင္မၾကည့္ႏိုင္ပဲ အိပ္လုိက္ရတယ္။ ေနာက္ေန ့ရံုးကဆင္းေတာ့ ဓါတ္ပံုထုတ္မယ္ပဲရွိေသးတယ္ ေမွ်ာ္ေနသူ ကို TZA ကေတာင္းေတာ့တာပဲ။ သူကလဲ ေမွ်ာ္ေနတာ ၾကာေရာ့ေပါ့၊ ဒီကလဲ က်ိဳင္းတံုက ထြက္လာျပီး ေျဖာင့္ေျဖာင့္မတ္မတ္ ျပန္မလာပဲ ယိုးဒယားမွာ ၁ ပတ္ေလာက္ သေ၀ထုိးေနတာကို။ ဒီကထုတ္ ဟိုကိုေပး (ေပးဆုိလုိ ့ Gtalk ထဲကိုပဲ ပံုေတြဆြဲဆြဲေပးႏိုင္တယ္။ သူကေတာ့ resize ပါလား gmail ပါလားလို ့ေျပာေပမဲ့ ကိုယ္ကလဲ ကုိယ္ဒုကၡနဲ ့ကိုယ္)။ ထုတ္လုိက္ ေပးလုိက္ ခ်က္လုိက္ ျပဳတ္လုိက္ ေက်ာ္လုိက္ .. ရင္း HDD က Full သြားေရာ။ ဒီေတာ့ကာ External HDD ကိုပံုအေဟာင္းေတြေရြ ့ရျပန္ေရာ။ ၃ ရက္ေလာက္ၾကာမွပဲ ေမ်ာ္ေနသူ ကို TZA ကို Resize လုပ္ျပီးပို ့ေပးႏိုင္ေတာ့တယ္။ ေနာက္ webshot ေပၚတို ့ Facebook ေပၚတုိ ့ upload၊ က်န္ေနေသာ ေမွ်ာ္ေနသူ ကို Share လုပ္။ ဒီ ၃၊ ၄ ရက္မွပဲ မေကာင္းတဲ့ပံုေတြကို Delete လုပ္ႏိုင္ေတာ့တယ္။ ဇတ္လမ္းကမျပီးေသးဘူး၊ ပံုေတြကို DVD မွာ မီးရွိဳ့ေပးရအံုးမယ္၊ ဆိုင္မွာကူးဖို ့ ေရြးရအံုးမယ္။ အမွတ္တရေလး ျဖစ္သြားေအာင္ ပါးပါးကို သမိုင္းေၾကာင္းနဲနဲေရးခိုင္းျပီး DVD မွာတစ္ခါထဲ ထည့္ေပးရအံုးမယ္။ အခုေျပာေနတာယိုးဒယားပံုေတြ မပါေသးဘူး။ ဒီ weekend မွာေတာ့ အကုန္လံုးနီးပါးကို အဆံုးသတ္ဖို ့ စဥ္းစားထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ DSLR ကလဲ ျပန္လာကတည္းက အသားမည္းသြားလုိ ့လား မသိဘူး၊ အိမ္တြင္းပံုးလုပ္ေနတာ တစ္ခါမွကို အျပင္မထြက္ရေသးဘူး။ (အသက္ေတာ့ ရွိေသးမယ္ ထင္တယ္ .. ဟီဟီ)
သြားခါနီး
4G တစ္ကဒ္ အျပင္ကို သြားခါနီး 8G တစ္ကဒ္၀ယ္လုိက္တယ္။ သြားတဲ့ေန ့က အစ္ကိုက သူကင္မရာ အတြက္ 4G တစ္ကဒ္၀ယ္ျပီးမွ သူ ့ကင္မရာက Max 2G ပဲ support တယ္ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ္ကိုေပးေတာ့လဲ အားနာနာနဲ ့ယူလုိက္တာေပါ့။ ခ်ံဳေျပာရရင္ေတာ့ Trip တစ္ခုလံုး 16G ကိုသိတ္မေလာက္ခ်င္ဘူး။ ျပန္တဲ့ ေနာက္ဆံုးေန ့ကဆုိရင္ ထပ္ရိုက္စရာမရွိမွာစိုးလုိ ့ နဲနဲေတာင္ Delete လုပ္လုိက္ရေသးတယ္။
2 comments:
ေအာင္သိန္းေရ..
မင္းဘေလာ့ဂ္မွာ အၿမဲလာၿပီး ေကာမင့္ေရးရတာ အားေတာင္နာလာၿပီ.. ဟီးဟီး..
ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္... ဇာတ္လမ္းတြဲေတြ ေမွ်ာ္ေနမယ္...
ကၽြန္မနာမည္ စုလိႈင္ဦး ပါ။ကၽြန္မအသက္ ၁၆ ႏွစ္ ဆယ္တန္းေျဖျပီးတဲ့အထိ က်ိဳင္းတံုကေန တစ္ဖ၀ါးမခြါေနခဲ့ရပါတယ္။ေက်လည္းေက်နပ္ပါတယ္။တကယ္ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတဲ့ ျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕ပါ။တိုင္းရင္းသားေတြကလညး္စံုပါတယ္။ျပီးေတာ့ရိုးသားၾကပါတယ္။ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ကလည္းအာခါလူမ်ိဳးပါရွင္..........
ခုေတာ့ျဖင့္ကၽြန္မဟာ ပညာသင္ဖို႕အတြက္ ျပင္ဦးလြင္ျမိဳ႕ကိုေရာက္ေနရပါတယ္ရွင္................
ကၽြန္မရဲ႕ျမိဳ႕ေလးကို မခြဲခ်င္ဘဲ ခြဲခဲ့ရတာပါ။အရမး္လည္းလြမ္းပါတယ္...............
ဒီတစ္ႏွစ္စာသင္ႏွစ္ျပီးရင္ေတာ့ ျပန္ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္............
က်ိဳင္းတံုျမိဳ႕ကေတာ့ကၽြန္မျပန္အလာကို ၾကိဳေနမွာေသခ်ာပါတယ္ရွင္...............................
Post a Comment